در تاریخ ۵ آوریل ۲۰۱۲، ایالات متحده دادگاهی برای تجدید نظر دوباره به راه انداخت و اجازه داد که طرح دادخواست ویاکوم در برابر گوگل شنیده شود.
در ماه اوت سال ۲۰۰۸، دادگاهی آمریکایی حکم داد که دارندگان حق تکثیر موسیقی بدون اجازه از سازندگان آن، حق بارگذاری موسیقی را ندارند. یکی از این ویدئو موسیقی‌ها که بدون اجازه بارگذاری شد، رقص یک پسر ۱۳ ماهه در خانه با ترانهٔ «اجازه هست بریم دیوانه» بود که درگیری‌هایی نیز داشت. طول این ویدئو ۲۹ ثانیه بوده‌است.
مت اسمیت، یک خوانندهٔ حرفه‌ای ال‌ال‌سی، برای استفادهٔ غیرقانونی از موسیقی‌هایش علیه یوتیوب شکایت کرد. او اظهار داشت که این اقدام هفت دلیل داشته‌است و چهار نفر از اعضای دادگاه به نظر اسمیت رأی دادند.
در آوریل ۲۰۱۲، دادگاهی در هامبورگ حکم داد که یوتیوب از بارگذاری ویدئوهای حق تکثیر جلوگیری نمی‌کند. سازمان حقوق جما نیز اعلام کرد که یوتیوب به اندازهٔ کافی از بارگذاری حق تکثیر موسیقی‌های آلمانی جلوگیری نمی‌کند. یوتیوب در پاسخ بیان کرد: «ما هم‌چنان در حال یافتن راه حلی برای صدور مجوز موسیقی‌های آلمانی که آن‌ها را هنرمندان، آهنگ‌سازان، نویسندگان، ناشران و برچسب رکورد و هم چنین انجمن یوتیوب می‌سازند هستیم تا یوتیوب گسترده‌تر شود.
